چه عواملی موجب کمردرد می شود؟

وقتی صحبت از کمردرد می شود، درد آن یک اندازه برای همه مناسب نیست. درد نه تنها می تواند در هر نقطه از ستون فقرات یا در عضلات مجاور رخ دهد، بلکه می تواند از نظر شدت و فرکانس به شدت متفاوت باشد. از آنجایی که ستون فقرات پوششی است که از مهم ترین عناصر سیستم عصبی مرکزی محافظت می کند، کمردرد از هر نوعی که باشد نشانه ای از آسیب است که باید جدی گرفته شود. در صورت عدم درمان، برخی از علل کمردرد می تواند منجر به آسیب دائمی ستون فقرات یا عصبی شود.

درمان بسته به علت و علائم متفاوت است. با این حال، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای بهبود سلامت خود و کاهش احتمال ابتلا به کمردرد مزمن یا طولانی مدت انجام دهید.

درک آناتومی کمر

ساختارهای مختلفی در آناتومی پشت وجود دارد که برای حمایت از بدن شما با هم کار می کنند. مشکلات مربوط به هر یک از این ساختارها می تواند باعث کمردرد شود.

چهار ناحیه ستون فقرات وجود دارد:

• ستون فقرات گردنی.
• ستون مهره های قفسه سینه.
• ستون فقرات کمری.
• ساکروم و دنبالچه.

قسمت هایی از ستون فقرات و پشت عبارتند از:

• مهره ها: استخوان های کوچکی که روی هم قرار گرفته اند و از نخاع محافظت می کنند.
• طناب نخاعی: دسته ای طولانی از اعصاب که از طریق کانالی در مهره ها عبور کرده و به سمت پایین می روند.
• دیسک های بین مهره ای: پدهای بالشتک مانند بین مهره ها که مانند ضربه گیر و فاصله دهنده برای ستون فقرات عمل می کنند.
• رباط ها: نوارهای کوتاهی از بافت سخت و انعطاف پذیر که مهره ها را در جای خود نگه می دارد.
• تاندون: طناب بافتی که ماهیچه را به استخوان متصل می کند.
• ماهیچه ها: مجموعه ای از بافت انعطاف پذیر که از قسمت بالایی بدن و ستون فقرات محافظت کرده و به حرکت کمک می کند.

انواع کمردرد

کمردرد از هر نوعی می تواند باشد حاد یا مزمن. اگر درد حاد باشد، علائم عموماً ناگهانی و موقتی هستند. با این حال، در موارد مزمن، درد به طور منظم، در طول زمان گاهی غیرقابل پیش‌بینی عود می‌کند و می‌تواند فعالیت‌ های روزمره را دشوار کند.

کمردرد ممکن است به دلایل مختلفی از جمله موارد زیر رخ دهد:

• فتق دیسک
• کشیدگی عضلانی (به دلیل استفاده بیش از حد یا وضعیت نامناسب بدن)
• آسیب عضلانی
• فشرده شدن عصب
• باریک شدن کانال نخاعی (تنگی کانال نخاعی)
• شکستگی مهره (های)
• پوکی استخوان
• فرآیندهای طبیعی پیری
• اسپوندیلیت (عفونت ستون فقرات که باعث التهاب می شود)
• اسکولیوز
• تومورها
• بیماری دژنراتیو دیسک

چه کسانی کمر درد می گیرند؟

هر کسی ممکن است کمردرد را تجربه کند. با این حال، عوامل متعددی خطر احتمال ابتلا به کمردرد را افزایش می دهد که این علایم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سطح تناسب اندام: کمردرد در بین افرادی که آمادگی جسمانی مناسبی ندارند شایع تر است. به عنوان مثال، عضلات ضعیف کمر و معده ممکن است به درستی از ستون فقرات حمایت نکنند. همچنین اگر پس از مدتی غیرفعال بودن، به شدت ورزش کنید، دردکمر نیز بیشتر است.
• افزایش وزن: رژیم غذایی پر کالری و چربی همراه با سبک زندگی غیر فعال می تواند منجر به چاقی شود که می تواند به کمر فشار وارد کند.
• عوامل خطر مرتبط با شغل: مشاغلی که نیاز به بلند کردن اجسام سنگین، هل دادن، کشیدن یا چرخاندن دارند می توانند به کمر آسیب بزنند. پشت میز نشستن هم می تواند یکی از دلایل مهم باشد، به خصوص اگر کل روز را روی یک صندلی با وضعیت بدنی نامناسب سپری کنید.
• سن: کمردرد با افزایش سن، به ویژه پس از 45 سالگی شایع تر می شود.
• وراثت: ژنتیک در برخی از اختلالات که باعث کمردرد می شود.

انواع کمردرد

پزشکان و محققان انواع کمردرد را به روش های زیر توصیف می کنند:

• کمردرد حاد به طور ناگهانی اتفاق می افتد و معمولا از چند روز تا چند هفته طول می کشد.
• کمردرد مزمن ممکن است به سرعت یا آهسته ظاهر شود و بیش از 12 هفته طول بکشد.

علائم کمر درد

کمردرد می تواند از درد موضعی در یک نقطه خاص تا درد عمومی که در سراسر کمر پخش می شود متغیر باشد. گاهی اوقات درد از پشت به نواحی دیگر بدن شما مانند باسن، پاها یا شکم می رسد. شدت درد برای هر فردی متفاوت است. بسته به نوع، علت و محل درد، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

• افزایش درد با بلند کردن و خم شدن.
• تشدید درد هنگام استراحت، نشستن یا ایستادن.
• کمردردی که می آید و می رود.
• سفتی صبح هنگام بیدار شدن و کاهش کمردرد با فعالیت.
• دردی که از پشت به باسن، ساق پا یا لگن کشیده می شود.

اگر درد شما پس از چند هفته بهبود نیافت یا هر یک از علائم زیر با کمردرد شما اتفاق افتاد، باید به پزشک مراجعه کنید:

• بی حسی و گزگز.
• کمردرد شدید که با دارو بهبود نمی یابد (به بخش درمان مراجعه کنید).
• کمردرد بعد از زمین خوردن یا آسیب دیدگی
• کمردرد همراه با:
• مشکل در ادرار کردن.
• ضعف، درد یا بی حسی در پاها.
• تب.
• کاهش وزنی که قصد نداشتید.

علل کمردرد

کمردرد می‌تواند ناشی از موارد مختلفی باشد، از جمله مشکلات ساختاری ستون فقرات، شرایط التهابی و سایر شرایط پزشکی.

1. مشکلات ساختاری

کمردرد زمانی رخ می دهد که مشکلات ساختاری در ستون فقرات، دیسک ها، عضلات، رباط ها یا تاندون های پشت ایجاد شود.

• رگ به رگ شدن: آسیب به رباط‌هایی که ستون فقرات را حمایت می‌کنند، که اغلب در اثر چرخش یا بلند کردن نادرست رخ می‌دهد.
• کشیدگی: آسیب به عضله یا تاندون.
• بیماری دژنراتیو دیسک: افزایش سن باعث از بین رفتن دیسک های بین مهره های ستون فقرات می شود.
• فتق یا پارگی دیسک: دیسک ها اعصاب مجاور را فشرده و تحریک می کنند. این اغلب در سطح کمر رخ می دهد.
• اسپوندیلولیستزیس: یک مهره در ستون فقرات از جای خود می لغزد.
• تنگی نخاع: باریک شدن ستون فقرات که بر نخاع و اعصاب فشار وارد می کند.
• شکستگی مهره ها.
• اسکولیوز یا سایر تغییرات مادرزادی در ستون فقرات.

2. شرایط التهابی

• اسپوندیلیت آنکیلوزان، نوع خاصی از آرتریت ستون فقرات.
• انواع دیگر آرتریت التهابی ستون فقرات.

3. سایر شرایط پزشکی

• پوکی استخوان که می تواند منجر به شکستگی های دردناک مهره ها شود.
• فیبرومیالژیا، وضعیت درد و خستگی گسترده عضلانی.
• سنگ کلیه یا عفونت.
• آندومتریوز، که تجمع بافت رحم در مکان‌های خارج از رحم است.
• عفونت‌هایی که استخوان‌های ستون فقرات یا دیسک‌های بین این استخوان‌ها را درگیر می‌کنند که می‌تواند باعث درد شود.
• تومورهایی که در موارد نادر روی ستون فقرات یا سایر نواحی پشت ایجاد می شوند.
• بارداری.

درمان کمردرد

بسیاری از افراد به درمان گسترده برای کمردرد نیاز نخواهند داشت. داروهای مسکن بدون نسخه اغلب کافی هستند. در موارد شدیدتر، درمان‌های قوی‌تری ممکن است لازم باشد، اما آن ها معمولاً تحت نظارت دقیق پزشک ارائه می‌شوند.

1. دارو

اکثر اپیزودهای کمردرد با درمان با داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، مانند:

• ایبوپروفن
• ناپروکسن
• مسکن ها مانند استامینوفن (تیلنول)، دسته دیگری از مسکن ها هستند. آن ها همچنین گزینه ای برای کمردرد هستند، اگرچه خاصیت ضد التهابی ندارند.

اگر مشکلات کلیوی یا زخم معده دارید، مراقب داروهایی مانند ایبوپروفن باشید.

هرگز بیش از دوز توصیه شده داروهای بدون نسخه را بدون توصیه پزشک مصرف نکنید، زیرا حتی این داروها ممکن است عوارض جانبی شدیدی در صورت مصرف نادرست داشته باشند.

سایر گزینه های دارویی عبارتند از:

2. مالش و پماد موضعی

محصولات موضعی ممکن است در کاهش کمردرد بسیار موثر باشند. بسیاری از این مواد حاوی موادی مانند ایبوپروفن و لیدوکائین هستند و به شکل‌های زیر هستند:

• ژل ها
• لوسیون ها
• کرم ها
• اسپری ها
• شل کننده های عضلانی

شل کننده های عضلانی همچنین می توانند برای کمردرد استفاده شوند، به خصوص اگر اسپاسم عضلانی در کنار درد رخ دهد. این داروها روی سیستم عصبی مرکزی برای کاهش درد اثر می‌گذارند.

3. داروهای ضد افسردگی

داروهای ضد افسردگی و سایر داروها گاهی اوقات می توانند بدون برچسب برای درمان کمردرد استفاده شوند.

اگر کمر درد شما شدید باشد، پزشک ممکن است آمی تریپتیلین، یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای را تجویز کند، زیرا روی قسمت های مختلف پاسخ درد تمرکز می کند. این داروی ضد افسردگی همچنین ممکن است برای دردهای مربوط به اعصاب بهتر عمل کند.

4. تزریق استروئید

پزشک ممکن است تزریق استروئید کورتیزون را برای دلایل خاصی از کمردرد توصیه کند. برای مثال، فردی که دچار کمردرد است که عصب را درگیر کرده است، ممکن است تزریق کورتیزون استروئید دریافت کند. بسیاری از درمان های خانگی را می توان با درمان های سنتی کمردرد استفاده کرد. اگر در مورد این موارد سؤالی دارید، با پزشک خود صحبت کنید.

5. گرما و یخ درمانی

کیسه های یخ ممکن است ناراحتی را تسکین دهد و به منبع قابل اعتماد کمک کند تا التهاب را در مراحل کوتاه مدت کمردرد کاهش دهد. توجه: یخ را مستقیماً روی پوست خود قرار ندهید. آن را در یک حوله یا گاز نازک بپیچید تا از آسیب به پوست خود جلوگیری کنید.

کمپرس گرم همچنین ممکن است درد را در هنگام کاهش التهاب کاهش دهد. تغییر بین گرما و سرما را در نظر داشته باشید.

6. تمرینات

تمرینات برای بهبود وضعیت بدن و تقویت عضلات پشت و شکم به نام عضلات مرکزی یک گزینه درمانی است که باید به شدت مورد توجه قرار گیرد.